Slapen op reis: jaloers op mijn kinderen

Niet altijd, en niet voor iedereen is het even eenvoudig: slapen op reis. Met kinderen zijn zorgen over veiligheid, gezondheid, eten en slapen denk ik wel de meest genoemde punten om vooral niet met ze op pad te gaan. Toch blijken kinderen zoveel flexibeler dan volwassenen. Soms is het om jaloers op te worden….

Slecht voorbeeld

Zelf ben ik een zeer slechte slaper. Thuis, maar ook in de auto, het vliegtuig, de boot of de trein. Ik moet kunnen liggen en word dan nog wakker van zowat elk geluid. Een slaaptrein in Thailand die toetert in ieder dorp? Nee, niet geslapen. Op de boot naar Zweden luisteren naar de klotsende golven en meegaan op de deining? Helemaal niet rustgevend. In een vliegtuig rechtop moeten slapen met gebrek aan beenruimte en mensen die wandelen door het gangpad? Gaat het voor mij niet worden.
Eigenlijk biedt alleen een schoon bed met een redelijk matras hoop op een goede nachtrust of bijtank momentje. Dus reizen kan heel vermoeiend zijn, in meerdere opzichten 😉

Dochter Nora heeft, voor wat betreft het slapen, helaas wat veel genen van mij gekregen. Toch gaat het op reis gelukkig stukken beter. Zoon Ivar is een beter voorbeeld en papa Jos wint deze competitie. Hij zou eigenlijk dit artikel moeten schrijven. Toch kan ik wel wat ervaringen delen over slapen op reis met kinderen.

Kleine kinderen en hun middagslaapje

Reis je met kinderen die nog een middagslaapje doen? Plan dan autoritjes of boottochten zoveel mogelijk tijdens dit moment. Dan vallen ze vaak sneller en dieper in slaap. Of wandel juist dan met de buggy een stuk door het park, langs het water of door de stad. Om vervolgens, met een beetje geluk, rustig in een restaurant te kunnen lunchen. Wij hadden altijd een hydrofiel luier bij ons en wasknijpers zodat je de buggy, de auto of wat dan ook donkerder kon maken. Van die grijze vuilniszakken en wat duct tape zat trouwens ook standaard in onze uitrusting. Sommige ruimtes hebben dan wel een gordijntje maar die houden het felle zonlicht zo vroeg al in de ochtend niet altijd tegen. En als jouw kind thuis gewend is aan slapen in een donkere kamer met bijvoorbeeld rolluiken, dan reken maar dat ze vroeg wakker worden met alleen zo’n gordijntje.

Splitsen: ouder-kind feestje

Een nieuwe omgeving is voor kinderen vaak best even spannend. Daardoor vallen ze niet zo snel in slaap als je wellicht zou willen. Daarnaast zijn ze niet in ieder land bekend met het fenomeen familiekamer. Wij hebben geregeld met ons gezin van vier, twee kamers gekregen. Soms met tussendeur, maar vaak ook aan de andere kant van de gang of zelfs op een totaal andere plek in de accommodatie. Wij kiezen er dan voor om te splitsen. Een ouder en een kind. Niet heel romantisch natuurlijk, maar onze kinderen vinden dat een feest. Nu (inmiddels 9 en bijna 12) nog steeds. Exclusieve aandacht immers. Samen in slaap vallen. Ze voelen zich veilig. Ook aan de andere kant van de wereld. En als je kind slaapt, en je zelf niet ook omgevallen bent, dan pas weer lezen of tv kijken.

Tijdsverschil overbruggen

Wat altijd weer een uitdaging is, ook met slapen op reis: het overbruggen van het tijdsverschil. Bij kleine kinderen is daar niet eenvoudig iets aan te doen. Ondanks dat je probeert ze zo snel mogelijk in het nieuwe ritme te krijgen, zijn ze toch vaak voor dag en dauw wakker. Ik was blij met het moment dat ze dan met een boek of tablet de tijd konden doden zonder iedereen wakker te maken. En soms is het tijdsverschil juist zodanig dat je ze amper wakker krijgt. Mijn advies: wakker maken en zo snel mogelijk in de actiestand. Afleiden, bezig zijn. En vooral je eigen vermoeidheid onder controle houden op het moment dat ze van vermoeidheid jengelen en zeuren. Met grotere kinderen is dat natuurlijk eenvoudiger. Het is uit te leggen en je kunt afspraken maken over het tijdstip waarop ze in verticale positie mogen komen.

Zelf heb ik om wakker te blijven ook het meest aan actief bezig zijn. Soms is dat niet voldoende en ga ik daarnaast aan de cola of kop koffie. En dan ’s ochtends de wekker zetten en doorbijten. Ik heb niet altijd evenveel last van tijdsverschillen. Soms een dag, soms een paar dagen, maar na onze reis door Cuba heb ik er zeker 5 dagen over gedaan om te landen. Sowieso geldt voor mij dat van west naar oost reizen langer tijd nodig heeft.

Wat kun je allemaal verder nog proberen

Ik moet kunnen liggen. En dat hebben meer mensen. Op stoelen, banken of de grond, dat maakt minder uit. Hangen is oké als ik echt doodop ben. Ik zorg dat ik een kussen kan maken van een trui, jas of vest om niet met een stijve nek wakker te worden. Je hebt natuurlijk ook nekkussens in verschillende soorten en maten, maar tot nu toe voor mij geen succes.

Verder helpt voor sommige mensen lapmiddelen zoals alcohol of homeopathische middelen. Ik probeer tegenwoordig ook wat yoga/mindfulness lessen toe te passen op momenten dat ik niet kan slapen.
Voor de kinderen neem je natuurlijk altijd de favoriete knuffels mee en probeerde ik bedrituelen zoals zingen en samen lezen, zoveel mogelijk te handhaven.

Ging het slapen op reis bij onze kinderen altijd goed?

Nee, zeker niet altijd. Wij hebben uren met de kinderwagen over de camping gelopen in Frankrijk omdat het de enige oplossing bleek te zijn voor een voorbeeldig slapend kind. En we zijn na een horrornacht wel eens eerder uit een hotel vertrokken omdat we het ‘de buren’ niet nog een nacht aan wilden doen. Maar het wordt beter! Als ze wat groter zijn heb je meer opties en kunnen ze ook best tussendoor een dutje doen om even bij te tanken, zonder dat ze daardoor weer een hele nacht wakker zijn.

Hoe gaat dat bij jou, slapen op reis? Heb je nog aanvullende tips? Deel ze bij de reacties!