In Nederland moet ik er niet veel van hebben. Ons openbaar vervoer vind ik duur en vooral vaak vies. Vanuit mijn woonplaats zijn verbindingen niet top en er is vaak ook geen zitplaats, of men kampt met een storing. In het buitenland ben ik juist fan van het openbaar vervoer. Het is, wat mij betreft, hét middel om een land, en vooral de mensen, beter te leren kennen. Dat begint al bij een citytrip en het gebruik van de bus, metro en tram in die stad.
De laatste jaren is ons budget toegenomen, zeker als je het vergelijkt met onze ‘backpackjaren’. En nu we reizen met kinderen kiezen we vaak voor de luxere manier van transport. Toch denk ik nog vaak terug aan die vele mooie momenten die we beleefden tijdens ellenlange treinreizen en bomvolle busritten.
In Bolivia bijvoorbeeld. Zaten we daar, helemaal achterin een bus die uitpuilde. Vooral veel vrouwen in hun bekende wollen kleding en kippen. Heel veel kippen. Stikheet en de geur was niet te harden. Het wol rook alsof de schapen nog leefden. Geen airco, amper een raam dat open kon en hobbel de bobbel over wegen die niet uitnodigden tot hoge snelheden.
Bij de haltes komen lokale marktkoopmannen hun waar slijten. Altijd wel een succes. Meestal lekker, en voor ons goedkoop. Vooral is het ook steeds een verzetje. Snel een praatje. “Waar komen jullie vandaan? Waar gaan jullie naartoe?” Vaak gingen die gesprekken, nadat ze wisten dat wij uit Nederland kwamen, over op het Nederlands elftal. Of dat vandaag de dag nog zo gaat?
Waar in Nederland het openbaar vervoer niet echt goedkoop is, zie je in andere landen vaak juist dat het ‘niets’ kost. In Thailand is de nachttrein een heel populair vervoersmiddel om grotere stukken te overbruggen. Al zagen we daar in het hoogseizoen erg weinig locals in onze wagon. In Peru reisden we 10 uur aan één stuk in een bus en moet je niet teveel nadenken over wat er kan gebeuren met zo’n bomvol gevaarte langs al die afgronden. Je staat soms doodsangsten uit. Menig schietgebedje heb ik gedaan. Toch hou ik ervan. Omdat het zo puur is. Buiten mijn comfortzone en vooral tussen de mensen die ik beter wil leren kennen. Het échte leven in een land ontdekken, niet het vakantieleven.
Eigenlijk denk ik dat onze kinderen, nu ze wat ouder en vooral meer ervaren zijn, dat ook erg kunnen waarderen. Dus wellicht moeten we tijdens komende reizen maar weer eens wat meer dat avontuur opzoeken.
Maak jij ook graag gebruik van het openbaar vervoer in het buitenland?
Ja inderdaad een hele ervaring om in het buitenland te reizen. Wij hebben van zuid Vietnam naar Noord Vietnam in een trein gezeten. Ook in Indonesische en Roemenië hebben stukken overbrugt met de trein. Prachtig om dan door het landschap te rijden. Het is een belevenis op zich.
Ik word ook altijd zo blij van het OV in het buitenland, in tegenstelling tot die van Nederland, hihi. Ik zou nog dolgraag eens een treinrit in Sri Lanka willen maken! En a.s. zomer gaan we in Indonesie alleen maar via het OV reizen! 😀 Dus ik ben heel benieuwd welke ervaringen dat gaat opleveren!
Vast weer heel bijzondere! Leuk hoor, ook een mooi vooruitzicht dus! Heerlijk….