Moeder-zoon reisje met onbekende bestemming

Ivar (10) kon een paar keer niet mee met Borntotravel.nl reisjes vanwege het voetballen en ik beloofde hem dat we in de vakantieperiode een keer samen zouden gaan. Met z’n tweetjes. Een moeder-zoon reisje. Hij wilde dan heel graag ook eens een Srprs.me weekendje boeken. Want dat had ik immers al eens met Nora gedaan en met een vriendin. Bestemming onbekend, dat leek hem wel wat. Nou vooruit dan….

Boeken

Het feest begint al bij het boeken. Aantal nachten kiezen, datum prikken, waar wil je niet naartoe, hoe wil je reizen met vliegtuig of een auto? We kozen voor 1 nacht en dus voor een reisje met de auto: de roadtrip. We konden aangeven of de bestemming ‘stedelijk’, ‘landelijk’ of ‘geen voorkeur’ moest zijn. Ivar koos voor dat laatste.
Een week voor vertrek ontvingen we een e-mail met het weerbericht. Prima vooruitzichten, vergelijkbaar met ons eigen weerbericht dus we sloten de kuststrook al uit. Ook kregen we per post een kraskaart waar een link op stond en dus de code. We besloten het spel te spelen zoals ‘het hoort’: stap voor stap, en het spannend laten.

Vertrek

Eindelijk was het zover. Onze tas was gepakt. Dat blijft wel een beetje lastig als je niet weet waar je naartoe gaat, maar als je met de auto reist kun je wel lekker nog een extra vest en paar schoenen erin gooien. Na het ontbijt krasten we onze code vrij en voerden die in. Aftellen…. En toen verscheen: “Rijd eerst naar Neuvillers, België”. Dat bleek 204 km rijden te zijn, oftewel 2 uur en 8 minuten. Mooi! Op naar België.

De reis naar Neuvillers verliep voorspoedig. Oké de wegen in België blijven dramatisch, net als de wegwerkzaamheden, maar nergens hadden we echt file. We stopten onderweg voor een sanitaire stop en kochten wat te drinken. In Neuvillers aangekomen constateerden we dat we daar niet lang hoefden te verblijven. Niet veel te doen en dus besloten we te gaan voor stap 2.

Oepsie

We klikten op de volgende link om onze bestemming te onthullen. Weer het aftellen…. “Jullie gaan naar…. Coribion, België”. Ik Corbion ingegeven op mijn “Kaarten”-app van mijn iPhone, die ik eigenlijk altijd naar volle tevredenheid als navigatie gebruik, en ik zag dat we nog een half uur moesten rijden. Klonk logisch. En inderdaad, na een half uur bereikten we Corbion. Ook daar was het heel stil. Duidelijk ‘landelijk’ gekozen door Srprs.me als optie.

We klikten op de button “ontdek waar je slaapt” en we zagen dat het ‘Hotel des Ardennes’ was, Rue de la Hate 1, 6868 in Corbion. Ik voerde het in en niks, noppes nada. Geen hit. Via TripAdvisor ook niet. Via Google Maps bleek dat het nog een uur rijden was. Mmmm… hier ging iets niet goed. Toch maar even bellen met Jochem van Srprs.me en al gauw bleek dat Corbion minimaal 2x in België te vinden is, als je niet meer info hebt vooraf. Dus mijn tip van de dag was om voortaan niet alleen de plaatsnaam vrij te geven, maar ook een postcode zodat je zeker weet dat je de goede kant op gaat. In Nederland heb je immers ook Valkenburg en Valkenburg, niet echt bij elkaar in de buurt? Nou goed, nog een uur rijden dan. Ivar vond het allemaal wel best, hij mopperde niet en vond het duidelijk onderdeel van het moeder-zoon avontuur.

Hotel des Ardennes

Eindelijk kwamen we aan in Corbion, bij Bouillon, tegen de Franse grens, en vonden we Hotel des Ardennes. Hier was duidelijk wat meer te doen in de omgeving. De auto parkeren en inchecken maar. O ja, hier spreken ze Frans. Even schakelen weer. Ivar was onder de indruk dat ik het kon verstaan én me verstaanbaar kon maken. “Oh mama dat klinkt echt heel goed!” Precies jongen, klinkt 😉  Maar het lukte. Hotel des Ardennes is een familiehotel waar vooral veel wandelaars verblijven. We gingen naar onze kamer en Ivar wilde de rest van de middag lekker chillen in de grote tuin. Ik was wel gaar van het rijden en vond het best. We kletsten verder over school, over voetbal en ik kreeg uitleg over allerlei spelletjes op de iPad die je zonder Wifi kon spelen. Want die werkte niet goed.

Corbion

Later die middag wandelden we nog even door Corbion. We bezochten de plaatselijke supermarkt en keken samen naar wat er in de regio allemaal te doen is. In Corbion zelf was de enige bezienswaardigheid de plaatselijke kerk. Gelukkig konden we met de auto snel wat meer zien van de omgeving. Mooie uitzichten over de vele heuvels.

’s Avonds hadden we gereserveerd in het restaurant van ons eigen hotel. De menukaart moest ik nog even ontcijferen, maar het lukte een heerlijk voor-, hoofd-, en nagerecht te bestellen. We hadden behoorlijk wat bekijks: moeder en zoon (oké als ze dat denken, wellicht denken ze neefje of petekind ofzo want blauwe ogen, blonde haren versus bruin-bruin van mij…) in zo’n ‘chique’ restaurant waar de gemiddelde leeftijd aan de rest van de tafels 60 jaar was. We kregen veel glimlachen en goedkeurende blikken van de veelal Belgische gasten.

Op pad

Ivar is dol op buffetten dus toen bleek dat het ontbijt in buffetvorm was, kon zijn dag al niet meer stuk. We namen er de tijd voor en bespraken de opties voor uitjes. Chateau de Bouillon, het Agri-Musée, dierentuin, vogelpark, het Euro Space center. Omdat we ’s avonds weer tijdig in Nederland wilden zijn, besloten we één uitstapje te kiezen waar we volop van konden genieten om daarna terug te reizen. Dat werd het kasteel. Het kreeg een hele goede beoordeling op Trip Advisor, je kunt er tegenover nog iets eten en het lag op slechts 10 minuten rijden van Corbion. Dus spullen gepakt, uitgecheckt en in de auto naar Bouillon.

Chateau de Bouillon

We kwamen net na opening aan. Altijd een fijn moment: voor de deur nog voldoende parkeerplaats, geen rijen bij de entree en nog voldoende audiosets beschikbaar. Kiezen we eigenlijk altijd voor als het even kan. Entree was voor 1 volwassene en 1 kind en 2 audiosets € 17,00. De audiotour was ook in het Nederlands en nummertje 1 startte twee passen voorbij de entree. Het kasteel is fantastisch. Mooie uitzichten, spannende gangen onder de grond, waterputten, voorstellingen en vooral een heel interessant verhaal over Godfried van Bouillon in je oor.

Om half twaalf begon de roofvogelshow door Ivan de Gier (Echt, verzin je toch niet, what’s in a name?) van Falcon’s Residence. De show was in het Nederlands en Frans. Niet heel origineel, maar Ivar had het nooit eerder gezien, dus hij vond het reuze interessant. Na een half uur gingen we verder met onze rondleiding. Echt heel leuk, afwisselend en interessant vonden we het. Je kunt er gerust 3-4 uur vertoeven. Inclusief de roofvogelshow en de audiotour dan. Zonder tour ben je snel door het kasteel, er is niet echt een route en er staat weinig uitleg bij de verschillende attributen en in de verschillende ruimtes.

Terugreis

Later die middag aten we tegenover het kasteel een crêpe en croque monsieur en daarna besloten we via het stadje Bouillon en nog wat stops onderweg op ons gemak terug te reizen naar Limburg.
Het leuke van een moeder-zoon reisje, of natuurlijk moeder-dochter, is dat je opeens andere gesprekken hebt en andere verhalen hoort die normaal niet aan bod komen. Bij Ivar is het antwoord al vaak: “o was leuk, of goed, gezellig” etc. En dan kom je met een paar keer doorvragen wel wat verder, maar tijdens zo’n tripje komt het spontaan, en meer en dat is echt genieten. Aanrader dus!

Ons moeder-zoon reisje was dus een succes. Met dank aan srprs.me (alweer), en aan Hotel des Ardennes, Château de Bouillon, Falcon’s Residence en de leuke stad Bouillon!
O, en ik krijg nog steeds reacties van mensen die dat niet durven, zo’n onbekende bestemming. Geloof mij, ik ben een controlefreak pur sang, en als ik het kan……