Veelgestelde vragen over onze rondreis door Sri Lanka

Na onze heerlijke rondreis door Sri Lanka kreeg ik vaak vragen als: hoe vonden de kinderen het? Ging het goed met ze? Ben je niet bang dat er iets gebeurt? Wat vonden zij het leukst? Hoe deden jullie dat met eten? Houden ze het wel vol drie weken zonder iPad en telefoon? Was het niet te warm voor ze? En zo lang vliegen, dat is toch geen feest met kinderen? Jullie reizen als gezin ‘individueel’, is dat niet zielig voor ze? Dus…. De hoogste tijd om die vragen over onze rondreis door Sri Lanka allemaal te beantwoorden. Samen met Nora (12) en Ivar (9) natuurlijk! 

Hoe vonden de kinderen het?

Geweldig, leuk, vet, cool, stoer, heerlijk, lekker, mooi! Maar soms ook vermoeiend. En warm. En lang in de auto. Eerlijk is eerlijk. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn natuurlijk als je drie weken samen op pad bent. Maar dat is het thuis ook niet, drie weken aan een stuk.

Ging het goed met ze?

Ja, het ging heel goed met ze. Oké, ze zijn wat gewend. Dat merk je. Ze kijken niet zo snel meer van iets op, staan vrijwel overal voor open, stellen veel vragen en voelen zich snel ergens thuis. In een drukke stad als Negombo of in een steegje in een afgelegen dorp. Het nadeel van het feit dat ze al zoveel gezien hebben is wel, dat ze zich niet echt meer verwonderen over iets. Dat vind ik wel jammer. Want hoe mooi is het om die snoetjes van verbazing te zien? Tja, eigen schuld hè?

Ben je niet bang dat er iets gebeurt?

Nee… en…ja soms.
Nee omdat thuis ook van alles kan gebeuren. Ook hier kun je vallen en iets breken, een ongeluk krijgen, gebeten worden door een hond, of ziek worden. Daar ben ik niet extra bang voor als we op reis gaan. En ‘ja soms’, moet ik toch ook noemen sinds de wereld een stuk minder vriendelijk lijkt te zijn dan een paar jaar geleden. Ik blijf niet onnodig in de vertrekhal maar wil direct met ze door security en douane om in het achterland te zijn.

Waar grote groepen mensen zijn, kijk ik toch beter naar nooduitgangen en mogelijke vluchtwegen. Niet heel lang. Niet heel uitgebreid. Maar ik merk dat ik het doe. Ivar stelt wel eens de vraag: “Mama kan hier ook een aanslag komen?” of: “Denk je dat een vrachtauto over deze boulevard kan?” Ik kan daar boos over worden. Niet op Ivar natuurlijk. Wel op die gekken in de wereld die ervoor zorgen dat mijn kind van 9 daarmee bezig is.

Wat vonden zij het leukst?

Natuurlijk de safari en het duiken. Maar omdat ik daar al eerder over schreef, hebben we dat nu buiten beschouwing gelaten.
Nora: “Ik vind het altijd de stomste vraag van allemaal. De hele vakantie naar Sri Lanka is op zich al heel leuk. Alles daarvan. En het is heel moeilijk iets te kiezen wat dan het leukste is. Maar als ik dan toch iets moet noemen dan is het de natuur. Ik vond het heel, heel, heel mooi in Sri Lanka.
Ivar: “Als ik safari en duiken niet mag zeggen dan weet ik het niet. O jawel, de excursie met eerst de ossenkar, daarna het bootje naar zo’n dorpje waar we samen iets gingen koken en toen met de tuktuk. Dat was ook heel leuk. Maar er was zoveel leuk.”

Hoe deden jullie dat met eten?

Gelukkig hebben Nora en Ivar eigenlijk altijd heel goed gegeten. Ik heb ze ook vanaf het moment dat ze potjes eten kregen of met ons mee aten alles voorgezet. Dus ook potjes met couscous en pasta net zo goed als de Hollandse kost. Geen idee of dat die aanpak geholpen heeft, maar feit is dat ze vrijwel alles eten. Niet alles met evenveel plezier natuurlijk. Ivar is echt fan van alles met een P: pannenkoeken, pizza, pasta en patat. Nora heeft dat veel minder, maar zit nu een beetje in een fase van wat meer ‘pikken’ en niet zomaar meer alles lusten.

In Sri Lanka is het natuurlijk veel rijst met curry. En die kwam hun soms wel de neus uit, maar dat gold net zo goed voor mij. Dus het eerste wat we aten toen we weer terug in Nederland waren: frietje met frikandel speciaal. Mmmmm….. Ik schreef trouwens eerder al een stukje over dit onderwerp: de kipnugget familie.

Houden ze het wel vol drie weken zonder iPad en telefoon?

Makkelijk. Ik heb werkelijk geen een keer iets gehoord over ‘ik mis mijn iPad’. Nora koos er zelf voor om haar telefoon thuis te laten. Zij heeft er hier ook niet zo heel veel mee. Nog niet in ieder geval. Ivar is meer verslingerd aan ‘alles met een stekker’, dus bij hem had ik het eerder verwacht. Ze namen allebei hun Nintendo en hun e-reader mee. En verder puzzelboekjes, doe-boeken en tijdschriften.

Maar ook ik had een afspraak met ze. Dat ik m’n telefoon alleen gebruikte voor foto’s en om een keer een berichtje te sturen naar het thuisfront. Verder was het drie weken digitaal detoxen. Echt heerlijk. Een aanrader om ook te doen tijdens je vakantie. Ook als je wél overal wifi hebt. Iets wat trouwens in Sri Lanka ook best wel aanwezig was hoor, vooral in de hotels. Niet altijd en overal van even goede kwaliteit, maar niet zoals in Cuba waar we drie weken geen wifi hadden.

Ivar: “Het is zo leuk op vakantie in Sri Lanka dan denk ik helemaal niet eens meer aan mijn iPad.” Nora: “Ik was zoveel met de vakantie bezig en gezellig met jou en papa en Ivar dat ik geen moment mijn telefoon miste.”

Was het niet te warm voor ze?

Soms was het warm. Maar te warm? Dat gold meer voor mij. Ik kan er heel slecht tegen. Van ons allemaal had ik er dan ook het meeste last van. Ik transpireer dan aan één stuk door. Nora: “Je wordt wel wat sneller moe door de warmte.” Ivar: ”Ja, maar we hadden ook bijna bij ieder hotel een zwembad en dat was dan wel extra lekker. Omdat we ook niet overal in de zee konden door de hoge golven. En afkoelen in het busje was ook tussendoor fijn.”

En zo lang vliegen, dat is toch geen feest met kinderen?

Ivar: “Ik vond het niet erg hoor, lekker de hele weg filmpjes kijken en spelletjes doen en ik heb best ook wel wat geslapen en dan gaat de tijd heel snel hè?” Nora: “Bij Emirates hebben ze heel veel verschillende films en muziek en spellen en dan gaat de tijd wel snel. En we stopten twee uurtjes in Dubai dus toen konden we weer even lopen en naar de WC en een beetje rondkijken. Ik had het veel erger verwacht.”

Ja ook hier zijn de kinderen een mooi voorbeeld. Ik doe namelijk geen oog dicht in een vliegtuig. Ik kan geen lekkere houding vinden en na een film en drie afleveringen van een serie ben ik eigenlijk wel klaar. Jos leest meestal in het vliegtuig nog even het reisprogramma door en bestudeert de Lonely Planet. Dat heb ik natuurlijk allemaal al gedaan voordat ik waar dan ook naar toe vertrek.

Jullie reizen als gezin ‘individueel’, is dat niet zielig voor ze?

Euhhh zielig en drie weken door Sri Lanka mogen reizen? En hoezo zou het niet leuk zijn met Jos en mij? Maar oké ik snap het. Nou nee hoor, geen issue. Je komt op je locatie altijd wel andere gezinnen tegen zodat de kinderen samen kunnen spelen. Of dat nou Nederlanders zijn of niet. En niet ieder kind heeft evenveel behoefte aan iemand om mee te spelen.

Ivar ziet een bal en als daar een kind bij hoort: prima. “Ik vind het wel altijd leuk om even te voetballen of om samen te zwemmen”.  Nora en Ivar zijn ook uren zoet geweest in een zwembad met allemaal handstanden onder water die ik mocht beoordelen. Nee, wij vinden het alle vier prima zo. Een groepsreis is voor drie van ons zeker niets. Ivar zou het wellicht nog wel leuk vinden. Maar meeste stemmen gelden hè?

Nog meer vragen?

Heb jij nog vragen over onze rondreis door Sri Lanka? Aan mij of aan Nora of Ivar? Laat het ons weten! En het mag natuurlijk ook over een andere (verre) reis gaan!