Nederlanders die wonen in het buitenland. Ik vind het altijd reuze interessant. Waarom vertrokken ze? Wat zijn de grote verschillen? Hoe zit het met de kinderen? Ik vroeg het dit keer Inge. Een expert in verhuisdozen pakken: Australië, Rusland en het Midden-Oosten.
Laten we eerst even kennismaken. Wie ben je, waar woon je en met wie?
Hoi! Ik ben Inge en ik woon op dit moment in Dubai met mijn man Robin en onze dochters Senne (9) en Linde (7), en twee katten.
Hoe ben je in Dubai terecht gekomen?
We zijn vijf jaar geleden uit Nederland vertrokken voor het werk van mijn man. Hij werkt voor een Nederlands baggerbedrijf dat projecten uitvoert over de hele wereld. We hebben eerst twee jaar in Australië gewoond, daarna een jaar in Rusland en nu alweer bijna twee jaar in het Midden Oosten.
Wat vond je de grootste overgang?
Voor mij was de grootste overgang onze nieuwe rolverdeling. In Nederland werkten we allebei vier dagen en nu was ik opeens thuis met de kinderen. Dat was wel even wennen. In Australië heb ik zelf ook nog gewerkt (en ja, toen moesten we weer weg), maar dat is in Rusland en Dubai niet meer gelukt. Ik ben er inmiddels wel aan gewend dat ik geen geld binnen breng maar ik mis het professionele leven. Dat is voor ons ook de reden om, na dit jaar, niet meer voor het bedrijf op pad te gaan.
Hoe gaat het met de kinderen en hoe ziet hun schoolleven eruit? Zitten ze op een internationale school en waarom ja/nee?
De kinderen zaten in Australië op een publieke school, dat kon natuurlijk omdat het Engelstalig was maar ook een school met heel veel Nederlandse kinderen omdat de Nederlandse school hierbij ‘in’ zat. In Rusland hebben ze zelfs nog op twee verschillende scholen gezeten omdat er eerst geen plek was op de internationale school. Toen hebben ze eerst op een Montessori school voor kleine(re) kinderen gezeten waar ze ruim de oudsten waren. Dat was niet zo’n succes. Daarna op een Amerikaanse school. Hier vond ik dat er weinig ruimte was voor de kinderen. Het ging enorm om prestaties en ze voelden veel druk. Nu in Dubai zitten ze op een Canadese school, lekker klein zodat het heel persoonlijk is en weinig druk. Vooral leren leren (learn to learn).
Welke talen spreken de kinderen?
De eerste taal van mijn dochters is inmiddels toch wel Engels. Ze hebben wel altijd Nederlandse les gehad dus hun Nederlands is ook vrij goed.
In Australië hadden ze als tweede taal op school Indonesisch, in Rusland als tweede taal (uiteraard) Russisch en nu in Dubai hebben ze iedere dag les in Arabisch. En daarnaast heeft mijn oudste dochter inmiddels ook iedere dag Frans. Dat komt wel goed dus 😉
De meest gestelde vraag waarschijnlijk: wat mis je het meest aan Nederland?
Inmiddels mis ik eigenlijk niks meer. Juist producten waarvan ik dacht dat ik ze miste, at ik dan als ik weer in Nederland was, maar dan dacht ik meestal “was dit het nou? Hm..valt tegen. ”
Ik denk uiteindelijk toch meer het gezellige straatbeeld: leuke winkeltjes, terrasjes en oude gebouwen.
Hoelang denk je nog te blijven in Dubai en wat zijn de plannen daarna? Blijf je wonen in het buitenland?
We vertrekken deze zomer uit Dubai en gaan dan ofwel naar Nederland of naar een ander land (zijn we mee bezig maar kan ik nog niet teveel over zeggen nu) om langere tijd te blijven. Het idee is dan ook dat ik ga werken en mijn man een tijdje thuis blijft. Dat heeft hij wel verdiend! En ik ook.
Wat wil je lezers, die op het punt staan om ook naar het buitenland te verhuizen, meegeven?
Wonen in het buitenland is, zeker in het begin, niet makkelijk. Geef jezelf de tijd. Het kost tijd en energie om een nieuw sociaal leven op te bouwen. Onderneem dingen. Doe vrijwilligers werk, ga sporten, zet je in op school als je kinderen hebt. Dan komt het vanzelf goed. Wees ook niet te hard voor jezelf. Af en toe mag je even balen en jezelf (dan) verwennen…
Dank Inge! Spannend wat de volgende stap wordt. In ieder geval spreken de kinderen met een beetje geluk de taal van dat land 😉 Fantastisch om te lezen wat zij daarvan meepikken. En mooi om te zien dat jullie de rollen nu willen omdraaien. Heel veel succes met alles!
Meer lezen over Dubai met kinderen? Wij vierden daar onze kerstvakantie 2012/2013. Je leest het hier. Over wonen in het buitenland kwam al eerder een artikel online. Jojanneke emigreerde met haar gezin naar Zweden.
Leuk verhaal! Lijkt me ook wel bijzonder voor de kinderen om steeds ergens anders te wonen. Zeker het taalgevoel, lijkt me zo fijn om dat te hebben haha. Voor mij was Spaans leren echt een struggle. Zal ook wel met leeftijd te maken hebben 🙂 Ik mis zelf ook niet echt iets uit Nederland. Ik geniet wel extra van de stroopwafels of ontbijtkoek als we die eens krijgen haha.
Dank voor je leuke reactie Sabine! Ik kan wel zeggen dat ik een taalgevoel heb, of in ieder geval had. Maar ik herken jouw gevoel van die struggle op latere leeftijd haha. Leren gaat gewoon niet meer zo snel. Spaans niet, en andere dingen voor het werk ook niet. Fijn dat je niet echt iets mist trouwens. Lijkt me anders maar wát lastig.
Leuk deze blog! Kende ik nog niet! Lijkt me best lastig om te acclimatiseren als je van Australië naar het Midden-Oosten en Oost-Europa gaat. Wij wonen al 2,5 jaar in Frankfurt en vond dat al ‘shocking’?
Hahaha, ach voor het een dit en het ander dat toch. En gelukkig is er geen goed of fout in deze.
Ook een Inge, veel ouder, ik woon inmiddels 23 jaar in Spanje, waar wij ook naartoe gingen om te werken, samen, want de kinderen waren toen de deur al uit.
Vroeger zei ik, na ons pensioen gaan we meteen terug. Maar nu, na al die jaren, ben ik er nog steeds, ondanks t feit dat mijn man daar, nog voor zijn pensioen, plotseling overleed. . Er verandert iets in je, door in twee werelden te leven.
En wat dat betreft is er geen weg terug. Als ik uit Spanje even in Amsterdam ben, zoals nu, geniet ik, en denk ik, moet ik niet terug gaan? Mijn kinderen en kleinkinderen wonen hier. Maar mijn vrienden leven nog t leven dat ik in 94 achterliet, zelfde huizen, zelfde clubjes..
In mijn leven is echter onbedaarlijk veel veranderd, ik heb zoveel meegemaakt, geleerd in die andere cultuur.
Soms denk ik als ik in Holland ben, moet ik niet gewoon een verhuis auto daar alles laten leeg halen zonder de pijn van t vertrek daar?
Maar zodra ik daar weer ben, de deur opengooi en van de schoonheid en ruimte daar geniet, dat weet ik weer dat daar thuis is geworden.
Voor altijd die twee levens…
Wat een mooie toevoeging Inge. Dank voor de openheid. Ik voel de tweestrijd door het verhaal. Lijkt me ook heel moeilijk. Gelukkig maken de moderne technieken ‘ver weg’ toch wat dichterbij. Al is het nooit hetzelfde natuurlijk.
zelf geen ervaring om in het buitenland te wonen. Wel van dichtbij meegemaakt. Wim zijn zoon woont nu voorgoed op het eiland American Samoa, samen met vrouw en kinderen. Van hem hoor ik wel dat hij de echte gezelligheid mist om bijvoorbeeld met vrienden eens lekker te kunnen ouwehoeren over niks. en ook de vier seizoenen die wij hier hebben kennen ze daar niet, het is altijd erg warm 34 graden. Volgend jaar gaan we hun bezoeken, langen reis 48 uur onderweg om daar te komen. Andere familieleden zitten in Thailand hun bevalt het heel goed en de kinderen leren erg snel de taal, maar krijgen op school ook een paar uur per week les in het Nederlands.
Ja heel bijzonder toch? En mooi dat jullie er toch naartoe gaan. Voor iedereen heel fijn!
Hoi ik ben senne van Inge ( de dochter ( 12 ) ) we zijn naar Nederland verhuisd we wonen hier al 2 jaar ik zit net op de middelbare school.
Als jullie wat vragen hebben vraag het maar!!….